Osteopathie is een benadering die zich richt op het herstellen van bewegingsvrijheid in het lichaam. Beperkingen daarin kunnen ontstaan door bijvoorbeeld een ongeluk, operatie, bepaalde gewoonten, overbelasting, stress of verkeerde voeding.

 

Denk bij een operatie bijvoorbeeld ook aan aan sterilisatie of castratie waarbij het lichaam zich moet aanpassen naar de nieuwe situatie en moet bijkomen van o.a. de narcose.

 

En bij de werkende honden kennen we allemaal wel het voorbeeld van een hond die over een greppel springt en daarbij niet handig landt aan de overkant; dat heeft impact op het lichaam.

 

Het is een holistische benadering, wat betekent dat niet alleen aandacht wordt geschonken aan een lokaal probleem, maar bovenal aan het dier en zijn lichaam in zijn totaliteit.

Structuren en weefsel zijn in het lichaam onlosmakelijk met elkaar verbonden en beïnvloeden elkaar. Zo heeft bijvoorbeeld het bewegingsapparaat invloed op de functie van de organen.

Het lichaam is dagelijks bezig zichzelf in evenwicht te houden. Dit zelfherstellend vermogen kan een osteopaat stimuleren en/of ondersteunen.

Met subtiele technieken worden door de osteopaat spieren, wervels, gewrichten, pezen, zenuwen, organen etc. behandeld (losgemaakt/gestimuleerd).

 

Osteopathie heeft ook juist een belangrijke functie bij de preventie van blessures; door tijdig een kleine (niet altijd zichtbare) beperking op te lossen, kan een zwaardere (chronische) blessure worden voorkomen. Dat is ook de reden dat veel mensen hun sporthonden periodiek laten controleren door een osteopaat.